کربنات روی

اکسید روی بطور کمی مهمترین محصول شیمیایی بابنیان روی می باشد. غبار رویسولفات روی و کلرید روی، از نظر اهمیت و کمیت در رده های بعدی قرار دارند. سایر ترکیبات روی دارای اهمیت فرعی می باشند. سالهاست که مصرف جهانی اکسید و غبار روی ثابت مانده است، اگر چه تقاضا جهت سولفات روی و کلرید روی در حال افزایش است. سرعت رشد مصرف تیوکربنات روی و استیرات روی بر تولید ساینده‌ها (بزرگترین مصرف این ترکیبات) منطبق است. اکسید روی که دارای بیشترین تقاضاست را می توان با فرایندهای متنوعی تولید نمود. خلوص و کیفیت اکسید روی به روش تولید آن بستگی دارد. اکسید روی با خلوص بالا بصورت پودر در اتاقهای رسوب، در جایی که ذرات با اندازه های مختلف از هم جدا می گردند، جمع می شود. این ماده عموماً بعنوان روی سفید شناخته می شود. در فرایند مستقیم (یا فرایند آمریکایی) ماده خام استفاده شده، کانه روی یا محصولات جانبی روی بوده که همواره حاوی سرب می باشد.
یک ماده کربن دار را با ماده خام حرارت می دهند که در نتیجه احیاء، روی به صورت بخار احیا می شود. این ماده در هوا اکسید شده و به ذرات با اندازه مختلف تقسیم می شود.
اصلی‌ترین ترکیبات روی عبارتند از : هیدرید‌روی (ZnH_۲)، اکسید‌روی (ZnO) وکلرید‌روی(ZnCl_۲). همچنین، این فلز دارای آلیاژهای زیادی می‌باشد که شامل برنج، نقره نیکلی، برنز تجارتی، لحیم قلع، آلومینیوم لحیم شده است. روی با کیفیت بالا برای تولید قالب استفاده می شود که از این قالب گیری برای کاربردهای اتومبیل سازی و صنایع الکتریکی و سخت افزاها استفاده می شود. یک آلیاژ روی که به نام پرزتال نامیده می‌شود شامل ۷۸ درصد روی و ۲۲ درصد آلومینیوم است که بیشتر در صنایع فولاد و پلاستیک های قالب‌گیری کاربرد دارد. از این آلیاژ همچنین برای قالب‌گیری سرامیک و سیمان نیز استفاده می‌شود.
روی همچنین جهت جلوگیری از خوردگی برای آبکاری دادن فلزاتی مثل آهن نیز استفاده می‌شود. اکسید روی در دنیای مدرن فلز مفیدی محسوب می‌شود که به طور گسترده‌ای برای صنایع و ساخت رنگ‌ها، تولیدات لاستیک، وسایل آرایشی و صنایع داروسازی، پوشش کف، پلاستیک ، چاپ پارچه، صابون‌سازی، ذخیره باتری‌ها، منسوجات، تجهیزات الکتریکی و دیگر تولیدات کاربرد دارد. لیتوفون ترکیبی از سولفید روی و سولفات باریم است که برای تولید مواد و رنگدانه ها مورد استفاده قرار می‌گیرد